با منحنيّ بسته /پای مرا کشیدند
***همه چیز دونی***
$$$یه لحظه خوشبختی$$$

بن بست شد اگر چه / راه رسيدن من
امّا ادامه دارد / درجا دويدن من
انگار من شدم یک / نقاشي دونده
پايان نمي پذيرد / راه رسيدن من
چون سنگ آسیابی / در جای خود دویدم
اما چه عايدم شد / جز رنجْ دیدن من؟
شايد من و تو باهم / معتاد بوده باشيم:
من به كشيدن رنج / تو به كشيدن من
من را بكش پي خود / چون بادبادكي خُرد
در دست توست بانو ! / با ل پريدن من



نظرات شما عزیزان:

دوست
ساعت6:58---24 اسفند 1390
خواندم و روحیه ام عوض شد

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:





نوشته شده در تاريخ یک شنبه 13 آذر 1390برچسب:شعرعاشقانه-دل نوشته-شعر, توسط Farshad |